با اعتقاد به خداوند و باورهای درونی میتوانیم بر مشکلات جامعه مخصوصاً در حوزه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی غلبه کنیم و در دنیا سرآمد شویم.
به گزارش پایگاه خبری «عصرهامون»، حسنعلی شهرکی، عضو شورای ائتلاف اسلامی در یادداشتی نوشت: در دین اسلام و آموزههای قرآن کریم یاس و ناامیدی یکی از گناهان بسیار بزرگ محسوب میشود و امیدواری یکی از مزیت نسبی در وجود ایمان در دل انسان مسلمان است؛ اما اینکه انسان به چه کسی امید داشته باشد خیلی مهم است.
آیا ما انسانها امیدمان باید به همنوع، به ابزار و امکانات در اختیار و یا به وعده عدهای، به برنامههای تدوین شده به دست متخصصین یا چیز دیگری باشد؟
هر کدام از موارد ذکر شده طبعاً نواقصی دارد که امروز این نواقص پنهان و در آیندهای نزدیک برای عموم آشکار خواهد شد دلیل آن هم پیشرفت روزافزون علم، عقل، فنّاوری محصول عقل و خرد جمعی برای حل مشکلات مردم و جوامع بشری است.
فاصله طبقاتی یکی از این موارد است که این پیشرفت و فواید آن شامل یک طبقات خاص شده و برخی افراد طبقات از امکانات موجود در آن جامعه بیبهره هستند.
حداقل پیشرفتهای مادی برای انسانهای یک جامعه این است که ما بپذیریم حداقلهای زندگی برای مردم سرزمینهای پیشرفته فراهم است؛ اما این چنین نیست و در کشوری مثل آمریکا هم انسانهای فقیر و کارتون خواب بسیار زیاد وجود دارند.
نگاه مادی به عالم و حیات بشر و پیشرفتهای ظاهری هرچند برخی مشکلات موجود درگذشته را حل کرده؛ اما مسائل و مشکلات جدیدی با زحمات بیشتری نیز به وجود آورده؛ مانند استفاده از ابزار فضای مجازی و نحوه برخورد با آن که اگر چند مورد و یا موارد بسیار زیادی از مشکلات زندگی را حل کرده و میکند؛ اما مشکلات دیگری را نیز در زندگی انسانها ایجاد و حتی افزایش داده است.
به بسیاری از پیشرفتهای دیگر که نگاه کنیم چنین مشکلاتی را مشاهده میکنیم با این وضع ثابت میشود که عقل بشری هرچند هم رشد کند و عقلهای انسانها جمع شوند باز هم برنامه کاملی که مشکلات را در زندگی ایجاد نکنند؛ تولید نخواهد شد.
بااینوصف آیا راهحلی برای مشکلات جوامع بشری وجود دارد؟ پاسخ این است که اگر ما یک برنامه کامل و جامع در زندگی بشر داشته باشیم که عقلانیت کامل بر آن حاکم باشد مقدور است و این عقل کامل به جز در وجود پیامبران الهی و در اسلام از طریق پیامبر خاتم و قرآن کریم که کاملترین برنامه زندگی بشری و دستورات خداوند بزرگ است متجلی نمیشود.
دستورات قرآن کریم مبنی بر نهی از ناامیدی و چشم داشت به فضل و کرم و رحمت خداوند برای انسان مؤمن است و هرچه ایمان انسان به خدا بیشتر و باور انسان به عنایت خداوند بیشتر باشد؛ در صورت تلاش برای حل مسائل و مشکلات قطعاً خداوند نیز کمک خواهد کرد.
اما اگر در مسیر تلاش انسان مسلمانان بر غیر خداوند چشم امید داشته باشند قطعاً هدف مطلوب و سالم نخواهند داشت؛ باور انسان به خدا و مسیر حرکت بستگی به درجه ایمان او دارد هرچه انسان دستورات خداوند را بیشتر اجرا کند حتماً در مسیر حرکت درستتر و با آسیبهای احتمالی کمتری مواجه خواهد شد.
حال این مسیر حرکت بخواهد پیشرفت در علم، صنعت، تکنولوژی، فضای مجازی و یا در مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، انقلابی و کشاورزی تفاوت نمیکند؛ انسان که خدا را باور داشته باشد دستورات غیرالهی و شیطانی را اجرا نمیکند و امید او به خداست.
در جهان امروز مشاهده میکنیم که برخی کشورهای در برخی جهات پیشرفت کردهاند؛ اما در بسیاری مسائل نیز عقبنشینی داشتهاند تفاوتهایی در زندگی امروز و قرن گذشته آنها وجود دارد.
کشور اسلامی ما در طول سالها پس از انقلاب ۴۵ساله پیشرفتهای قابلملاحظهای بر اساس دستورات و آیههای قرآن کریم و برنامه الهی دین اسلام داشته است لیکن در بسیاری از موارد هم به نتیجه مطلوب نرسیدهایم.
دلیل آن به طور واضح مشخص است؛ هرجا که اتکای ما به خداوند بوده و به توان خودمان تکیه کردهایم و شیاطین را کنار زدهایم پیشرفت کردیم، اما در جایی که نگاه ما به غیر خدا و حالت ناامیدی بر ما غلبه کرده است؛ مشکلات جامعه اسلامی بیشتر شده است.
این نکته به معنای عدم فراگیری علم از خارج و یا عدم استفاده از تکنولوژی آنان نیست؛ بلکه تأکید بر باوری است که میتواند ما را در همه امور و جهات زندگی مستقل کند تا وابسته دیگران نباشیم.
نتیجه این است که اگر ما خودمان را در درون باور داشته باشیم و این باور بر اساس اعتقادات اسلامی و قرآن کریم و امید به خدای بزرگ باشد حتماً و یقیناً بر مشکلات درونی کشور از جمله اقتصادی، خودروسازی و قاچاق غلبه خواهیم کرد.
همچون غلبهای که در امور نظامی، پزشکی و فضایی که در منطقه داریم که ابهت پوشالی تمام قدرتهای شیطانی عالم را به وحشت انداخته است.